Asser 6-II De verbintenis in het algemeen, tweede gedeelte

Asser-deel 6-II De verbintenis in het algemeen, tweede gedeelte geeft het toonaangevende commentaar op het tweede deel van de verbintenis in het algemeen ten behoeve van de rechtspraktijk, de wetenschap en het onderwijs. Het werk is de belangrijkste kennisbron van de heersende rechtsopvattingen in civielrechtelijk Nederland.

Deze 17e druk van Asser-deel 6-II De verbintenis in het algemeen, tweede gedeelte geeft systematisch, weloverwogen en grondig commentaar op het tweede deel van de verbintenis in het algemeen. Aan de orde komen onder meer de wettelijke verplichtingen tot schadevergoeding, de verbintenissen tot betaling van een geldsom, de verrekening, de overgang van vorderingen en schulden (waaronder begrepen subrogatie, schuld- en contractsoverneming en afstand en vermenging) en de bevrijdende verjaring. Deze onderwerpen zijn geregeld in Titel 6.1, afdelingen 10 tot en met 12, Titel 6.2 en Titel 3.11 van het BW. De leerstukken worden op hoofdlijnen behandeld, waarbij aandacht wordt besteed aan hun plaats in het gehele vermogensrecht. Daarnaast worden dwarsverbanden gelegd met andere leerstukken. Van deze behandeling maken deel uit de ontwikkelingen in wetgeving en rechtspraak. Ook wordt aandacht besteed aan grondrechten, Europees recht en rechtsvergelijking.

Doelgroep
Asser-deel 6-II De verbintenis in het algemeen, tweede gedeelte is relevant voor de rechtspraktijk (advocatuur, rechtspraak, arbitrage, bedrijfsleven), de wetenschap en het onderwijs (gevorderde bachelor en master).

Nieuw in deze druk
In deze zeventiende druk zijn de sinds de vorige druk verschenen wetgeving, rechtspraak en literatuur verwerkt. De nrs. [143c] (schokschade), [199] (betaling van valutaschuld), [267] (behoud van verweermiddelen ingevolge art. 6:145 BW), [271] (wezen van subrogatie), [295] (schuld en contractsoverneming), [312] (overeenkomst van afstand) en [329] (subjectieve schuldvernieuwing) zijn ingrijpend aangevuld en bewerkt. De rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft vooral bij de behandeling van de schadevergoeding en de bevrijdende verjaring tot aanvullingen geleid.

Op veel plaatsen is de tekst geredigeerd. De behandeling van het oude recht is bekort (nrs. [196] en [217]), geschrapt (nrs [197] en [198] zijn vervallen) of verplaatst naar een afzonderlijk randnummer (nr. [3a], [178a], [217a], [244a], [255a] en [277a]).