To switch or not to switch - De vanzelfsprekendheid van jouw carrièreswitch

Van journalist bij de Volkskrant via een eigen middelgroot internationaal communicatiebureau naar chef-kok en eigenaar van twee succesvolle restaurants. De buitenwereld kwalificeert mijn loopbaan als een dappere switch. Voor mij voelde hij als volstrekt vanzelfsprekend.

Elke avond in de afgelopen drie jaar vragen gasten in het restaurant aan mij hoe ik toch tot zo’n switch ben gekomen. En elke avond vertel ik mijn verhaal. Heel vaak antwoorden gasten mij dan dat ze zelf eigenlijk ook ‘iets heel anders heel goed kunnen’. Dat ze eigenlijk met ‘dat andere’ ook heel goed hun geld zouden kunnen verdienen, misschien. En dat ze daar meer voldoening uit zouden halen. Maar … het komt er niet van om met ‘dat andere’ ook daadwerkelijk aan de slag te gaan. Want angst, en hypotheek. En daar stokt het.

Het is mijn vernieuwende inzicht dat velen denken dat ze niet klaar zijn voor een switch, terwijl ze dat eigenlijk allang zijn.

In mijn boek beschrijf ik de drie fases die je doormaakt bij een switch:

Fase 1: de spontane fase

Je stuit op iets wat je intrigeert, interesseert, fascineert. In mijn geval was dat koken, de magie van koken, de magie van wat zich in een pan kan afspelen. Ik weet nog precies op welk moment dat was. In alle jaren erna heeft koken mij nooit meer losgelaten. Ik heb er de tienduizenduurregel wel mee gehaald.

Fase 2: de verkenningsfase

In deze fase gaan anderen tegen je zeggen dat je iets wel heel goed kunt. Bij mij kwam dat neer op: ‘Waarom begin je geen restaurant, joh?’ en ‘Waarom ga je hier je geld niet mee verdienen?’ Tot dat moment vond ik mijn kookkunsten volkomen vanzelfsprekend en niet echt vermeldenswaardig. Maar pas toen anderen mij erop wezen dat ze uitzonderlijk waren, begon ik te zien dat ik er inderdaad mijn geld mee zou kunnen verdienen. Tot dat moment bleef het toch steken bij ‘Er zijn al zoveel mensen die aardig kunnen koken en een restaurant zijn begonnen. Wie zit er nou op mij te wachten?’.
Dat veranderde toen mijn man en ik besloten plantaardig te gaan eten en ik de wondere wereld van plantaardig koken ontdekte. En hoe je dat op een fantastische manier kon doen. Met grote dank aan de keukens uit het Midden-Oosten en die van Libanon in het bijzonder. De keukens uit mijn jeugd.

Fase 3: de switch

Ik ging een switch overwegen. Sterker nog: tussen het moment dat ik begon te denken aan een switch en het moment dat we een pand huurden om het restaurant in te vestigen, zat twee maanden. Waarom zo kort? Omdat de switch totaal vanzelfsprekend was.

Hoe het komt dat de switch zo vanzelfsprekend aanvoelde, lees je in mijn boek. En dan kom je er als lezer – die waarschijnlijk ook een switch overweegt – achter dat het voor jou misschien ook veel vanzelfsprekender is dan je zelf dacht.
In To switch or not to switch wissel ik namelijk hoofdstukken met mijn levensloop en professionele loopbaan af met hoofdstukken waarmee je zelf aan de slag kunt. Waarmee je zelf op zoek kunt naar sleutelmomenten in de verschillende fases die jij ook doorloopt of hebt doorlopen. Waarmee je pagina na pagina langzaam tot het besef komt dat je misschien al veel verder bent dan je dacht in je switch. Misschien wel al veel professioneler bezig bent dan je besefte. En je na het lezen weet: ik ben er klaar voor. Ik switch.